SO Soest - Hees

13 oktober 2024

Hees kan verdiend gelijkspel niet over de streep trekken en verliest dorpderby op klokslag 90e minuut.

De hele week werd er in het dorp over gesproken. Derbydag SO Soest - VV Hees. Hees heeft een jasje uitgedaan en SO Soest is van de zondag maar de zaterdag geswitched. Het was dus afwachten wat de verschillen zouden zijn. Het grootste verschil zit eigenlijk in de naam van de clubs. De sport organisatie van +1000 leden tegen de voetbalvereniging met nog geen 300 leden. David tegen Goliath. Een groot compliment aan de blauw-witten voor het regelen van dit soesterse sportevenement. Want met een opkomst van ruim 1500 supporters dient er een goed draaiboek te liggen.

Dan het verschil op het voetbalveld. SO Soest probeerde vanaf minuut 1 aanvallend gevaarlijk te worden en vooral via oud-heziaan Bryan Saas de rechterkant te bespelen. Hees stond verdedigend goed en probeerde vanuit de omschakeling kansen te creëren. In de 12e minuut was het echter raak voor de blauwen. Een crossbal op Ryan De Hoop, te langzaam druk zetten, een voorzet op spits Olav Kuus en de bal lag achter Oscar Kooij. Een snelle tegentreffer wat niet in het strijdplan van Hees hoorde. Hees kwam met een snel antwoord. De beste man van het veld,
Maarten Jan Belt, stak de bal door de as van de verdediging. Op randje buitenspel kon Dion Looysen doorlopen en verschalkte doelman Janmaat op fraaie wijze. De stand was weer 1-1 en dat gaf hoop in het rood-witte kamp. De gastheren probeerde weer vanuit hun organisatie op te bouwen en Hees legde veel energie in het ontregelen hiervan en vanuit balveroveringen gevaarlijk te worden. Maarten-Jan won weer het duel van Bart Hooft en stuurde Ibi Chidar diep. Ibi tikte de bal tussen 2 man door en kon alleen op de doelman af. Het was nog 40 meter maar hij werd gehaakt en hierdoor een doelpoging ontnomen. Een rode kaart volgens de spelregels maar de tot dan goede scheidsrechter besloot slechts geel te geven. De ruststand was 1-1 en beide ploegen en de supportersgroepen konden even ademhalen in deze meer spannende dan goede wedstrijd.

De tweede helft eenzelfde spelbeeld. SO Soest dominant aan de bal zonder echte kansen te creëren. Hees hardwerkend en gokken op een uitval. Uit zoon uitval was het in de 80e minuut bijna raak. Ibi Chidar kon uit een lange bal zomaar doorlopen op de keeper. De rust en het overzicht ontbrak waardoor de bal over het doel vloog. De laatste 10 minuten en blessuretijd was het billenknijpen aan Heziaanse kant. Een aantal corners en vrije ballen rondom de 16-meter zorgde voor hachelijke moment. De scheidsrechter negeerde grensrechter Henk Reddering compleet en dit resulteerde in een enorme druk op uitblinker Kimo Huttema en zijn verdediging. Uit 1 van deze hoekschoppen was het dan toch raak. Spits Olav Kuus kopte een bal steenhard tegen de touwen. Een pijnlijk moment als je dacht bijna een punt binnen te hebben.

Hees verliest in extremis tegen een voetballend beter SO Soest. Een puntje was misschien verdiend geweest maar eerlijk gezegd hadden de blauwen het meeste recht.

Na de wedstrijd is het tijd voor te relativeren. De conclusie is dan dat je trots mag zijn op een fantastisch elftal dat gestreden heeft voor elke meter. Als kleine volksclub de degens kruisen tegen een club met hoofdklasse historie, met een enorme jeugdafdeling en internationale toernooien is alleen maar een fantastische prestatie. In de kantine was het een gezellige sfeer waarbij alle soester clubs aanwezig waren. Reclame voor de sport in Soest en reden tot verbroedering. De return in het Heziaanse bos in 2025 zal dan ook vast wel weer een groot voetbalfestijn worden!!